Berengarius II (Berengar II) van Italië, 900–966 (leeftijd 66 jaar)
- Naam
- Berengarius II (Berengar II) /van Italië/
- Voornamen
- Berengarius II (Berengar II)
- Achternaam
- van Italië
| Geboren | rond 900 |
|---|---|
| Huwelijk | Willa III van Toscane — Bekijk dit gezin |
| Geboorte van een dochter | Suzanna (Rosella) van Italië (van Ivrea) rond 950 (leeftijd 50 jaar) |
| Overleden | 6 augustus 966 (leeftijd 66 jaar) |
| hij zelf |
900–966
Geboren: rond 900 Overleden: 6 augustus 966 — Bamberg |
|---|---|
| echtgenote | |
| Huwelijk |
Huwelijk: — |
| dochter |
950–1003
Geboren: rond 950
50 — Luxemburg Overleden: 26 januari 1003 — Gent, België |
| Notitie | <p><strong>Berengarius II van Italië</strong>, ook Berengar II, (ca. 900-<a title="Bamberg (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Bamberg_(stad)">Bamberg</a>, 6 augustus 966) was van 950 tot 952 koning van <a title="Italië" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Itali%C3%AB">Italië</a> maar moest zich daarna onderwerpen aan <a class="mw-redirect" title="Otto I de Grote" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Otto_I_de_Grote">Otto I de Grote</a>. Hij bleef proberen om een onafhankelijke politiek te voeren en werd uiteindelijk in 960 verbannen naar Bamberg.</p> <p>Na het overlijden van zijn vader <a title="Adalbert van Ivrea" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Adalbert_van_Ivrea">Adalbert van Ivrea</a> in 923/924, werd Berengar een van de machtigste edelen in het noorden van Italië. Hij was graaf van <a title="Hertogdom Milaan" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Milaan">Milaan</a> en markgraaf van <a title="Markgraafschap Ivrea" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Markgraafschap_Ivrea">Ivrea</a>, <a title="Piëmont" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Pi%C3%ABmont">Piëmont</a> en <a title="Lombardije" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Lombardije">Lombardije</a>. Hij was een belangrijke vazal van koning <a title="Hugo van Arles" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_van_Arles">Hugo van Arles</a> en trouwde met diens nicht Willa (912 - na 966). In 926 vocht hij voor Hugo tegen <a title="Rudolf II van Bourgondië" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Rudolf_II_van_Bourgondi%C3%AB">Rudolf II van Bourgondië</a> toen die tevergeefs probeerde om voor de tweede keer koning van Italië te worden. Tot 945 bleef het relatief rustig in Italië. In dat jaar vertrouwde Hugo (die tegen die tijd overal samenzweringen vreesde) de machtspositie van Berengar en zijn broer Anskar (hertog van <a title="Spoleto" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Spoleto">Spoleto</a>) niet meer. Hugo liet Anskar vermoorden en nodigde Berengar uit aan het hof, met het doel om hem de ogen uit te steken. Hugo's zoon <a class="mw-redirect" title="Lotharius van Italië" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Lotharius_van_Itali%C3%AB">Lotharius</a> waarschuwde Berengar die naar <a title="Duitsland" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Duitsland">Duitsland</a> kon vluchten. Met toestemming van Otto I verzamelde hij een leger in <a title="Hertogdom Zwaben" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Zwaben">Zwaben</a>. Daarmee keerde Berengar terug naar Italië en versloeg Hugo. Lotharius werd tot koning gekroond maar Berengar werd de sterke man achter de troon.</p> <p>In 950 overleed Lotharius en Berengar liet zichzelf op 15 december te <a title="Pavia (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Pavia_(stad)">Pavia</a> tot koning kronen, zijn zoon <a title="Adelbert I van Ivrea" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Adelbert_I_van_Ivrea">Adalbert</a> werd tot medekoning gekroond. Berengar en Willa wilden dat Lotharius' weduwe <a title="Adelheid (heilige)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Adelheid_(heilige)">Adelheid (heilige)</a> met Adalbert zou trouwen maar zij weigerde dat, en werd gevangengezet in <a title="Garda (gemeente)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Garda_(gemeente)">Garda</a>. Zij wist te ontsnappen en vroeg koning Otto I om hulp, en trouwde uiteindelijk met hem. Dit was de aanleiding voor Otto I om Italië binnen te vallen en zich de Italiaanse troon toe te eigenen, zonder de gebruikelijke koningsverkiezing. Berengar vluchtte naar <a title="San Marino" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/San_Marino">San Marino</a> maar ging later in op onderhandelingen. Op 7 augustus 952 erkende Berengar te <a title="Augsburg (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Augsburg_(stad)">Augsburg</a> het gezag van Otto, en nam genoegen met de positie van onderkoning van Italië. <a title="Friuli" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Friuli">Friuli</a> en het strategische markgraafschap <a title="Verona (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Verona_(stad)">Verona</a> bleven echter onder Duitse controle.</p> <p>Toen Otto's oudste zoon <a title="Liudolf van Zwaben" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Liudolf_van_Zwaben">Liudolf van Zwaben</a> tegen zijn vader in opstand kwam, gaf dit Berengar de gelegenheid om Verona en Friuli weer te bezetten. In 957 verzoenden Liudolf en Otto zich weer en Liudolf trok naar Italië om orde op zaken te stellen. Berengar werd gevangengenomen maar omdat Liudolf korte tijd later overleed, werd Berengar weer vrijgelaten en kon hij zijn positie hernemen. Toen Berengars zoon Wido in 959 Spoleto veroverde voelde de paus zich zo in het nauw gebracht dat hij, samen met enkele edelen, Otto vroeg om in te grijpen. In 961 trok Otto naar Italië en kon Berengar eenvoudig verdrijven omdat die door zijn troepen in de steek werd gelaten. Berengar en Willa zochten hun toevlucht in de vesting San Leone, bij <a title="Urbino" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Urbino">Urbino</a>, in de <a title="Kerkelijke Staat" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Kerkelijke_Staat">Kerkelijke Staat</a>. Otto liet deze situatie voortduren tot 963 en toen zette hij de paus af en nam Berengar en Willa gevangen. Berengar werd verbannen naar Bamberg en werd na zijn overlijden met koninklijke eer begraven in <a title="Regensburg (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Regensburg_(stad)">Regensburg</a>.</p> <p>Berengar was een zoon van <a title="Adalbert van Ivrea" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Adalbert_van_Ivrea">Adalbert van Ivrea</a> en Gisela van Friuli, dochter van <a title="Berengarius I van Friuli" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Berengarius_I_van_Friuli">Berengarius I van Friuli</a>. Hij trouwde met Willa III van Toscane, dochter van <a title="Boso III van Arles" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Boso_III_van_Arles">Boso III van Arles</a> en Willa van <a title="Hertogdom Bourgondië" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Bourgondi%C3%AB">Bourgondië</a>. Berengar en Willa hadden de volgende kinderen:</p> <p><ul> <a title="Camerino" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Camerino">Camerino</a>. Trok zich na de inval van Otto, samen met Adalbert terug op enkele kastelen in de <a title="Alpen" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Alpen">Alpen</a> en sneuvelde tijdens een veldslag aan de <a title="Po (rivier)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Po_(rivier)">Po</a>.</li>Milaan. Erkende in 965 het gezag van Otto en werd benoemd tot markgraaf van Ivrea.</li> getrouwd met Aleramo van Monferrato</li>an San Sisto, <a title="Piacenza (stad)" href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Piacenza_(stad)">Piacenza</a></li>Omdat Hugo haar ouders had gedood had Willa in ieder geval goede reden om hem te haten. Toen Berengar naar Duitsland vluchtte, heeft zij, hoogzwanger, die tocht apart van hem ook gemaakt. Zij zou Adelheid in haar gevangenschap hebben mishandeld. Ook zou ze een kapelaan die haar dochter opvoedde, als minnaar hebben genomen waarop Berengar hem heeft laten castreren. Ook zij werd in 963 naar Bamberg verbannen. Ze trad na het overlijden van Berengar in een klooster.</p> |
|---|---|