Familie van Pinxteren - en vele anderen...

<p>Samen met haar latere levensgezel Alexis Pantchoulidzew beheerde Armgard na de dood van haar man in 1934 een landgoed in het Oost-Brandenburgse Reckenwalde (sinds juli 1945 Pools grondgebied). Tijdens de oorlog zou Armgard door de lokale Gestapo geobserveerd zijn. Haar verleden als a-politieke Duitse in combinatie met de dienst die de monarchistische en anti-stalinistische kolonel Pantchoulidzew later in de oorlog verleende aan de Duitse Reichsbahn, zou gemaakt hebben dat zij ongemoeid werden gelaten. De SS vorderde in september 1944 Armgards Schloss Woynowo in Reckenwalde op voor militaire doeleinden. In maart 1945 moesten Armgard en Alexis hun landgoed in de Neumark opgeven wegens de terugtrekking van de Duitse Wehrmacht achter de Oder-linie. Armgard verliet ruim voor de intocht van het Rode Leger het landgoed Reckenwalde en vertrok naar Driburg, in Westfalen.</p>gepraktijken, samenzwering en - evenals haar zoon Aschwin van nazi-sympathie&euml;n. Haar andere zoon Bernhard heeft dit beeld met een open brief in de Volkskrant in maart 2004 proberen recht te zetten.</p>e leeftijd overleed. In 1951 was de van oorsprong protestants-Lutherse Armgard overgegaan tot de Rooms-katholieke Kerk. Derhalve vond de uitvaartplechtigheid in 1971 in de katholieke parochiekerk H.H. Petrus en Paulus te Goor plaats; de requiemplechtigheden werden aldaar geleid door de Jezu&iuml;etenpater B. Bot SJ, die sinds haar bekering tot het katholicisme Armgards biechtvader was geweest.[3]</p>hun andere grootmoeder (Koningin Wilhelmina) woonde.</p>